Do transportu drobnicy stosuje się opakowania zbiorcze. Jednak często drobnicą nazywa się też częściowo przetworzone surowce. Wtedy przydatne okazują się pojemniki wielorazowego użytku.
Niezwykle przydatne do transportu
Do transportu niewielkich gabarytowo detali używa się pojemników plastikowych. Mają zastosowanie w wielu miejscach. Podczas produkcji, spedycji i w usługach. Szczególne miejsce mają też w handlu. Branża spożywcza często korzysta z pojemników euro do transportu żywności o krótkim terminie przydatności do spożycia.
Z czego są zrobione skrzynki euro?
Prawie każdy pojemnik plastikowy wykonany jest z polietylenu. Materiał na pojemniki euro znany jest pod nazwą HDPE i należy do grupy termoplastów o elastycznej strukturze, miękkich i łatwo poddających się formowaniu.Otrzymuje się je podczas formowania nisko- lub średnio- ciśnieniowego w obecności katalizatorów inicjujących reakcje polimeryzacji. Przy czym temperatura procesu nie przekracza czterystu stopni Celsjusza. Szczegółową informacją jest uniwersalny profil środowiska zachodzenia reakcji. Obie metody tolerują i są skuteczne w różnych fazach skupienia materiału. Może nią być środowisko gazowe, ciekłe lub stałe. Tak więc skrzynki euro mogą być formowane w zawiesinie, roztworze lub w masie.
Właściwości surowca pojemniki euro
Pojemnik plastikowy wykonany z HDPE ma jego wszystkie właściwości. Powstaje w temperaturze maksymalnie trzystu dziewięćdziesięciu stopni i może wytrzymać bez zmiany kształtu temperatury sięgające stu trzydziestu pięciu stopni Celsjusza. Dlatego można je stosować do przewozu surowców, których temperatura oscyluje wokół setki stopni ciepła.Pojemniki euro są lżejsze niż woda, ponieważ polietylen o dużej gęstości również dzięki sporej wyporności unosi się na powierzchni wody.Skrzynki euro są odporne nie tylko na działanie wody. Wytrzymują operację większości dość silnych, a nawet agresywnych związków chemicznych. Sole, kwasy, roztwory silnie alkaliczne, a także alkohole i paliwa nie wyrządzają im uszczerbku.Niestety są substancje, które mogą zagrozić spoistości materiału. Korozję plastiku wywołują środki silnie utleniające. A więc w czystej postaci lub jako jeden ze składników kwas azotowy lub siarkowy jest w stanie zniszczyć polietylen. Podobnie jak kwasy działają środki czystości zawierające niektóre detergenty.
